Korbsak Sabhavasu's Blog

16 สิงหาคม 2550

ไม่รักได้อย่างไรครับ เกิดแถวบางกอกน้อย ย้ายมาอยู่สุขุมวิทซอย 4 อายุเพียง 6 ขวบอยู่ได้เพียง
4-5 ปี ย้ายอีกครั้งมาอยู่ที่ปากซอยมหาดเล็กหลวงหนึ่ง ราชดำริ และวิ่งเล่นอยู่แถวนั้นจนเรียนจบมัธยมปลาย

ได้เห็นกรุงเทพที่ร่มรื่นน่าอยู่ มีถนนขนาบด้วยคลองและต้นก้ามปูใหญ่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าถึงวันนี้เปลี่ยนไปมากแค่ไหน จากคลอง จากต้นก้ามปู กลายเป็นแท่งคอนกรีตมหึมาเพื่อรองรับรถไฟฟ้าบีทีเอส

ไม่เถียงที่ความเจริญทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป แต่ถ้าเราฉลาดทำ ให้ความเจริญวิ่งไปในทิศทางที่ดีกว่าได้ ไม่ใช่ปล่อยให้วิ่งลงเหว

คงไม่ผิดที่วันนี้จะขอฝันกันบ้าง

ฝันว่า

คนกรุงเทพพร้อมใจกันตะโกน หยุดได้แล้ว กรุงเทพ

หยุดคิดก่อสร้างรถไฟฟ้าใต้ดิน บนดิน เพราะสร้างเท่าไหร่ก็ไม่พอ เลิกสร้างงานที่ใช้แรงงานเป็นหลักในกรุงเทพ พี่น้องชนบทจะได้ไม่ต้องจากบ้านเพื่อเข้ามาหางานทำในบางกอก

ย้ายท่าเรือคลองเตยออกไป เปลี่ยนเป็นสวนสาธารณะ มีศูนย์วัฒนธรรม Concert Hall ที่ทันสมัย ริมน้ำเจ้าพระยา

นึกภาพดูซิครับว่า ถ้าได้เดินเล่น จ๊อกกี้ง จูงสุนัขตัวโปรด หรือควงแขนคนรัก ริมน้ำเจ้าพระยา จะเป็นการใช้ชีวิตที่มีคุณค่ามากกว่า เดินเล่นในศูนย์การค้าแค่ไหน

พอกันเสียที ศูนย์การค้า จัดระเบียบได้แล้ว ไม่ใช่ปล่อยให้สร้างกันเกลื่อนไปหมด จะช้อปกันไปถึงไหน

ลงทุนMega Projects ให้เมืองใหญ่เช่น ชลบุรี แหลมฉลังเป็นเมืองท่า เมืองอุตสาหกรรม โคราชเป็นเมือง high tech ภูเก็ต สมุย พังงา กระบี่ เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน เป็น สวรรค์ของนักท่องเที่ยว

ลงทุนระบบชลประทานที่ทันสมัยเพื่อการเกษตรในภาคอีสาน

3 ล้านคนที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพด้วยความจำเป็น จะดีใจที่ได้กลับบ้าน เพราะที่นั้นมีงานทำ
มีMega Projects มีการจ้างงาน มีน้ำใช้เพื่อการเพาะปลูก

คนกรุงเทพอยากรู้ว่า ถ้าพี่น้องชนบทหายไปจากกรุงเทพ 3 ล้านคนแล้วกรุงเทพหน้าตา
เป็นอย่างไร

สัมผัสได้ช่วงสงกรานต์ครับ